Inkowie to ludy indiańskie, które zamieszkiwały Peru, Boliwię, Ekwador, Chile, Argentynę i Kolumbię. Stworzyli oni jedno z największych przedkolumbijskich imperiów Ameryki Południowej, które roztaczało się na 2 milionach km² i skupiało według różnych źródeł między 10 a 16 milionów ludzi. Była to również jedna z najbardziej zaawansowanych społeczności, zarówno w kwestii administracji, architektury, nauki, jak i kultury. Obecnie pozostałości po Inkach można oglądać na ziemiach całego ich imperium, a większość zabytków znajduje się w andyjskiej dolinie noszącej nazwę Świętej Doliny Inków oraz Cusco, które stanowiły rdzeń królestwa. To właśnie tam najlepiej się udać, żeby lepiej poznać tą społęczność.
Cusco zostało założone w XII w. jako stolica Imperium Inków. Miasto zostało zdobyte w wieku XVI przez Francisco Pizzaro podczas konkwisty. W mieście znajduje się wiele zabytków inkaskich, w tym świątynie, pałace i place. Można tu zwiedzać twierdze Sacsayhuaman i świątynie Coricancha. Miasto to także idealna baza wypadowa do zwiedzania całej Świętej Doliny Inków.
Machu Picchu jest najbardziej znanym i najlepiej zachowanym stanowiskiem archeologicznym Inków, uważane za arcydzieło architektury i inżynierii. Pełniło funkcje religijne, obronne, gospodarcze i mieszkalne. Zwiedzając Machu Picchu można obserwować klasyczny styl architektoniczny Inków, charakteryzujący się polerowanymi i kamiennymi ścianami. W kompleksie można wydzielić obszar rolniczy, gdzie zostały utworzone schodkowe tarasy uprawne i obszar miejski, gdzie mieszkali mieszkańców i odbywały się główne wydarzenia kulturalne i religijne. Większość okolicznych budynków została zrekonstruowana, aby umożliwić zwiedzającym lepsze wyobrażenie sobie, jak dawniej wyglądało miasto.
Písac to obecnie stanowisko archeologiczne, które niegdyś było nie tylko twierdzą Inków, ale także ważnym ośrodkiem religijnym. Obecnie można tam oglądać pozostałości archeologiczne, w tym platformy, akwedukty, ścieżki połączone z murami i drzwiami, kanały wodne, cmentarze, mosty itp. Zgodnie ze zwyczajami Inków, którzy budowali miasta na planie mającym zarys różnych zwierząt, Písac zbudowano w formie kuropatwy. W miejscowości można także uczestniczyć we mszy w języku keczua, odprawianej w gronie rdzennej ludności i varayocs, czyli burmistrzów regionów.
Ollantaytambo jest przykładem niezwykłego planowania urbanistycznego Inków. Kręte brukowane uliczki, wszędzie rozsiane ruiny i tarasowe pola uprawne można podziwiać tu w całej ich okazałości. W miejscowości znajduje się jeden z najbardziej monumentalnych kompleksów architektonicznych starożytnego Imperium Inków, powszechnie nazywany „Twierdzą” ze względu na ogromne mury. W rzeczywistości było to Tambo, a więc miejsce wykorzystywane przez wędrownych urzędników państwowych jako schronienie i punkt spotkań w celach administracyjnych i wojskowych. Zastosowany typ architektoniczny, a także jakość każdego kamienia, obrabianego osobno, czynią Ollantaytambo jednym z najbardziej osobliwych i zaskakujących dzieł sztuki stworzonych przez Inków.
Są to trzy zagłębienia terenu, zbudowane z koncentrycznych tarasów rolniczych. Najprawdopodobniej były to "laboratoria rolnicze", gdzie Inkowie badali wpływ klimatu na wzrost roślin. Tarasy są położone na różnych wysokościach, co sprzyja rozwojowi różnych mikroklimatów. Środek koncentrycznych okrągłych tarasów ma wyższą temperaturę, która stopniowo zmniejsza się ku zewnątrz, dzięki czemu można symulować do 20 różnych typów mikroklimatów. Istnieją różne teorie na temat wykorzystania tarasów przez Inków, jedna z nich sugeruje, że służyły one do uprawy jednej z ich najcenniejszych roślin – liści koki.
Maras stanowi zbiór 3000 salin, każdej o powierzchni ok 5 m². Pierwsze z nich powstały w okresie Imperium Inków, a wydobycie soli odbywa się do dziś. Historia salin wciąż pozostaje tajemnicą. Według badań historycznych, w czasach Imperium, Inkowie przejęli kontrolę nad eksploatacją kopalni soli, wydobywając i przechowując minerał. Mówi się nawet, że używano go do mumifikacji i innych ceremonii religijnych. Obecnie saliny są zamknięte dla turystów i można je jedynie oglądać z tarasu widokowego.
Museo Santuarios Andinos to jedno z ciekawszych muzeów Arequipy, poświęcone rytuałowi Capac Cocha. Capac Cocha to rytuał Inków odbywający się między kwietniem a czerwcem, podczas którego były składane ofiary bogom (na ogół zwierzęta). Inkowie wierzyli, że dymiący wulkan oznacza złość boga, a żeby złagodzić jego gniew, podczas Capac Cocha składali wówczas w ofierze dzieci. Wielokrotnie rodzice sami wysyłali swoje dzieci do Cusco, aby mogły zostać złożone w ofierze. Wewnątrz muzeum można zobaczyć trzy mumie. Jedną z nich jest Juanita - 13-letnia dziewczynka, która została poświęcona na wulkanie (ok 6000 m n.p.m.) w wieku XV. Lód zakonserwował ciało, które zachowało się do dziś.
Powstaliśmy w 2012 r. z pasji do podróżowania, dla Was, ludzi aktywnych, ciekawych świata, szukających prawdziwych przeżyć.
Naszą misją jest promowanie turystyki kulturowej, aktywnej i przygodowej, z poszanowaniem lokalnych wartości i obyczajów oraz środowiska naturalnego.
Nasze oferty przygotowane są przez specjalistów i prawdziwych pasjonatów. Stawiamy na wysoką jakość: tylko sprawdzone miejsca, tylko sprawdzeni piloci. Jeśli nie interesują cię wczasy all inclusive – trafiłeś do właściwego miejsca!
Cały nasz zespół łączy miłość do podróży, nie ważne czy na miesiąc, czy tylko na weekend - jeśli tylko masz czas, my pomożemy zrealizować Twoje marzenia.
